Maandag 16 mei had ik ‘s middags om 14:00 uur een evaluatiegesprek met Marieke, zorgcoördinator van het Clusius, de teamleider van de onderbouw, Nouri en zijn moeder. Het gesprek ging over het wedervaren van Nouri gedurende de afgelopen 2 maanden op de groenschool het Clusius, in de LWOO basisgroep van het Clusius.
Nouri is vanuit het basisonderwijs doorverwezen naar het sbo en van daaruit naar het so zmok. Deze school verwees Nouri voorts door naar het vso cluster 3. Op basis van de warme overdracht en het dossier werd Nouri in de klas van juf Diana geplaatst. Helaas bleek dit te druk voor hem. Hoewel hij aan haar tafel zat en zijn pilletjes nam waren er in deze groep van 12 leerlingen teveel prikkels voor hem. Buiten de lessen trok hij veel op met de leerlingen van de groep van meester Martin, de oza. Deze jongens waren niet alleen beweeglijker, maar ook slimmer dan die van de onderbouwgroep waar Nouri op dat moment in zat. In ieder geval werd, na weer een conflict met medeleerlingen en vervolgens de juf, besloten Nouri over te plaatsen naar de oza-groep, waar een andere leerling net van school was gegaan.
Nouri bleek daar op z’n plek en ondanks dat hij een jaar jonger was dan de meeste andere leerlingen zorgde hij voor een positieve vibe in de groep. Gedurende anderhalf jaar zette zijn positieve ontwikkeling zich door. Hij groeide niet alleen fysiek maar ook sociaal/emotioneel. Zo leerde hij beter te reflecteren op zijn gedrag, begon na te denken over zijn toekomst en ook belangrijk, hij bleek steeds beter in staat om zich te concentreren op schoolwerk. Daarvan had met name rekenen/wiskunde zijn interesse. Dit alles vond plaats tijdens een periode waarin de school vele maanden dicht was vanwege de corona-pandemie.
De start van dit schooljaar, zijn derde op het vso-zml en bij Martin in de groep, inmiddels 14 jaar, was het moment om te kijken of er meer in zat voor Nouri. Zijn hartewens had hij al eerder uitgesproken, een overstap naar de groenschool. Als eerste overlegde ik met de groenschool of zij open stonden voor de overstap van een 14-jarige leerling van onze school, dat bleek het geval. De volgende stap was een hernieuwd intelligentieonderzoek om te zien of zijn leerpotentieel voldoende garantie bood om de overstap naar het vmbo te rechtvaardigen.
10 Januari zaten we tegenover elkaar en uit de inzet waarmee hij de test maakte bleek dat Nouri er veel voor over had om zijn droom te laten uitkomen. Uiteindelijk scoorde hij met een totaal IQ van 81 net onder het gemiddelde, maar een aantal indexscores waren rond de 90. Aan de eerste voorwaarde voor toelating was hiermee in ieder geval voldaan. Vervolgens moesten we op gesprek bij de zorgcoördinator en bouwleider van de school. In dit gesprek straalde Nouri als nimmer tevoren. Hij wist zo goed naar voren te brengen waarom hij over wilde stappen dat zijn moeder en ik elkaar aankeken en beiden natte ogen kregen. Toen de zorgcoördinator zei dat ze had gehoord dat hij ADHD had en vroeg of hij daarvoor een pilletje nam antwoordde Nouri dat hij wel lange tijd ritaline had geslikt, maar dat nu al een jaar niet meer nam. Hij vulde dit antwoord aan door te zeggen: “Maar ik heb ze wel altijd bij me en ik denk erover om ze, als ik hier begin, eerst wel weer in te nemen, zodat ik geen last heb van andere drukke leerlingen in de klas”.
Nouri slaagde glansrijk voor dit toelatingsgesprek en na de voorjaarsvakantie mocht hij op proef op de school starten, waar ook zijn oudere zus op zit. Die eerste dag ging het bijna mis, zijn zus kreeg ruzie met een ander meisje, dat meisje haalde er vrienden bij. Vrienden van zijn zus gaan daarop naar Nouri toe om te zeggen dat zijn zus werd aangevallen. Daar stond hij, in vertwijfeling, een situatie die in het kennismakingsgesprek geschetst was, leek direct de eerste dag uit te komen. Gelukkig nam Nouri op dat moment de juiste beslissing, hij stapte naar de conciërge om te vertellen wat er speelde en vervolgens stormde hij huilend de kamer van de zorgcoördinator in. Hij had zich weten te beheersen en speelde geen eigen rechter. Dit verhaal ging als een lopend vuurtje door de school, de belagers van zijn zus werden aangepakt en alle leerkrachten complimenteerden Nouri met de door hem gekozen oplossing van het conflict.
Terug naar 16 mei. Het gesprek duurde maar kort en vormde een bevestiging van wat er die eerste schooldag gebeurd was. Nouri bleek sociaal/emotioneel te passen in een voortgezet onderwijs setting en daarnaast waren zijn leerresultaten dusdanig dat hij na de zomervakantie over kan naar de derde klas. Toen ik terugkwam op OCN stuurde ik de administratie een mail dat Nouri per direct kon worden uitgeschreven en de Groenschool daarvan in kennis te stellen.