Maak een meerjarenbegroting en begin pas met fondsenwerving als je idee goed is uitgewerkt. Dat zijn de twee belangrijkste tips die Martijn Verkaar-Verheij en Ron van Klaveren, oprichters van de Sleutelplaats, willen meegeven. “Het is belangrijk om na te denken over hoe en wanneer je als organisatie zelfredzaam kunt zijn.” 

De Sleutelplaats in Leiden is een creatieve en technische werkplaats voor kinderen en jongeren die vastlopen in het onderwijs of op zoek zijn naar meer uitdaging. De werkplaats is nu een aantal maanden up and running, maar daar is ruim twee jaar voorbereiding aan vooraf gegaan. Ron en Martijn vertellen over hun aanpak en de uitdagingen die zij op hun pad tegenkwamen. Ook delen ze hun belangrijkste tips voor mensen die een soortgelijk initiatief zouden willen opzetten. 

Focus op preventie
Het idee voor de Sleutelplaats was oorspronkelijk gestoeld op het concept van Walhallab, een jongerenwerkplaats met meerdere vestigingen in het land. Hoewel Ron en Martijn zich hier aanvankelijk bij wilden aansluiten, kozen zij uiteindelijk toch voor een andere insteek. “Walhallab richtte zich voornamelijk op thuiszitters, terwijl wij een plek wilden zijn waar jongeren ook preventief terecht kunnen”, vertelt Martijn. Toen Walhallab failliet werd verklaard, werden Martijn en Ron gesterkt in hun idee om hun eigen pad te bewandelen. Intussen hadden ze een team om zich heen verzameld van mensen die net als zij interesse hadden in het creëren van een omgeving waarin jongeren zelf kunnen ontdekken wie ze zijn, waar hun talenten liggen en waar ze behoefte aan hebben. 

Netwerken
“We hebben de afgelopen twee jaar veel energie gestoken in het opbouwen van een groot netwerk”, legt Ron uit. “Ik geloof dat we in die periode op alle netwerkborrels in Leiden zijn geweest”, lacht Martijn. “Totdat mensen zelfs vroegen: zijn jullie nog niet open dan?” Toch is dat netwerken de basis geweest voor het succes van de Sleutelplaats. “De gesprekken met ouders, mensen uit het onderwijs en de gemeente hebben ons echt geholpen om onze ideeën verder aan te scherpen en met ons team een goed concept neer te zetten”, vertelt Ron. 

Fondsenwerving
Ron en Martijn begonnen pas met fondsenwerving toen hun plan goed was uitgewerkt. “Daarbij is het essentieel dat je ook een meerjarenbegroting opneemt. Hoe lang heb je de subsidie nodig? En hoe zorg je er nu voor dat je na die periode zelfredzaam kunt zijn? Je moet dan ook nadenken met welke partijen je wilt gaan samenwerken om dit voor elkaar te krijgen. Een subsidieverstrekker wil namelijk weten of het om een eenmalig bedrag gaat of dat er een grote kans is dat je na een paar jaar opnieuw aanklopt”, legt Martijn uit. “Voor de Sleutelplaats geldt dat we over drie jaar op eigen benen willen staan. Dat betekent dat we dan tien jongeren per dagdeel kunnen ontvangen.” 

Samenwerking met het onderwijs
Om te plaatsing van jongeren te financieren, is samenwerking met het onderwijs essentieel. Ron en Martijn zijn daarom bezig om de ontwikkelingsgerichte benadering van het Initiatieven Collectief te vertalen naar het ontwikkelingsperspectief (OPP). Dat is een plan dat scholen maken voor leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben in het onderwijs. “Door vast te leggen welke taak de Sleutelplaats van scholen overneemt, kunnen we ook de daarvoor bestemde financiering krijgen”, licht Martijn toe. “We merken dat het onderwijs daar open voor staat.” 

Uitdagingen
Nu de Sleutelplaats een aantal maanden operationeel is, kunnen Ron en Martijn al voorzichtig wat eerste bevindingen delen. Zo bleek het vinden van een geschikte locatie de grootste hobbel te zijn in aanloop naar de daadwerkelijke opening van de Sleutelplaats. Beschikbare locaties waren óf niet passend óf te duur. Uiteindelijk hadden ze het geluk om een bedrijfspand aan Mees Toxopeüsstraat te kunnen betrekken. “Beter hadden we het niet kunnen treffen, we hebben echt onze droomlocatie gevonden”, vertelt Martijn. Uitdagingen in de dagelijkse gang van zaken zijn er ook. Martijn: “We hadden eerlijk gezegd verwacht dat de kinderen iets meer zouden gaan maken. Maar we merken dat ze nog wat zoekende zijn, ook in sociaal opzicht. We zien dat het soms wat schuurt in de interactie tussen kinderen onderling. Toch is ook dat leerzaam. Sterker nog, het is juist heel relevant voor de eigen ontwikkeling.” 

Successen
Successen zijn er ook al geboekt. “Er kwam hier een jongen die niet meer naar school ging en die in de toekomst iets in de groenvoorziening zou kunnen gaan doen. Maar eenmaal hier bleek hij het hartstikke leuk te vinden om met houtbewerking aan de slag te gaan. Zo leuk zelfs, dat hij binnenkort start met een opleiding in dit vakgebied”, vertelt Ron. “En laatst vertelde een ouder dat haar zoon op vrijdag had gezegd dat het weekend al begonnen was omdat hij die dag bij de Sleutelplaats leuke dingen mocht gaan doen. Dat zijn mooie dingen om te horen.” 

Aandacht voor vrijwilligers
In de Sleutelplaats delen vrijwilligers hun kennis en ervaring op het gebied van techniek, creativiteit of vakmanschap. Ze staan naast de jongeren als mentor en begeleider. “We merken dat vrijwilligers ‘aanslaan’ op de gezellige sfeer en dat ze het fijn vinden als er wat reuring is. Tot nu hadden we voldoende vrijwilligers, maar omdat het aantal jongeren groeit, kunnen we inmiddels extra mensen gebruiken. Ook denken we na over het binden van mensen. Dat laatste is een uitdaging. Aan de ene kant wil je overcapaciteit hebben om afwezigheid van andere vrijwilligers op te vangen. Maar aan de andere kant wil je mensen ook niet het gevoel geven dat ze niet nodig zijn en daarmee hun enthousiasme in de kiem smoren. Aan dit vraagstuk gaan we de komende tijd extra aandacht besteden”, besluit Martijn.