“En weer zijn er studenten, die er in slagen met één of met een paar jeugdigen stappen te zetten in hun ontwikkeling. Dit doen ze door samen een eigen route te bewandelen, bijvoorbeeld een kunstroute”. 

Studenten van de kunstacademie Minerva en van het Prins Claus-conservatorium en jeugdigen, koppel ze aan elkaar en samen maken ze prachtige muziek en kunstwerken; en ze maken contact. Dat gebeurt in de Kunstroutes van de beweging in Noord-Nederland: ‘van leerplicht naar ontwikkelrecht’. Dat was te zien en te horen op het expositie-festival op 20 januari 2023 in Leeuwarden, Assen en Winschoten; tegelijkertijd, studenten Event Management van de Hanzehogeschool Groningen zorgden voor videoverbindingen tussen de locaties, maakten hiermee een uniek samenspel mogelijk.

In Leeuwarden opende Bart van Kessel van Gedragswerk de manifestatie-exposities door te wijzen op de kern van hoe je tot ontwikkeling komt: “als je goed in je vel zit, kun je de goede dingen doen, daar word je blij en enthousiast van”. In Winschoten zong Esmee prachtige musicalfragmenten. In Assen improviseerden Patricia en Ilaya op saxofoon, toetsen en dwarsfluit het programma aan elkaar. En op alle locaties waren kunstwerken te bewonderen. Jeugdigen vanuit dertien zorg-begeleidingsplekken en vanuit huis lieten vrienden, ouders en grootouders, collega’s, en andere belangstellenden hun kunst zien en horen.

Studenten Magnus en Petra, en de moeder van de 11-jarige Olle komen bij zijn Herfst-kunstwerken tot een mooi gesprek: “het begint met contact maken, als dat niet zo goed met woorden gaat, kan het ook met de taal van de beeldende kunst. Door de verbeelding te prikkelen, kun je samen navigeren en ontstaat er iets, ontwikkelt zich iets”.

Contact leggen kan ook met muzieknoten in plaats van woorden, vertelt Patricia. Zij ging met haar saxofoon en een gitaar naar Yorneo in Meppel en wist daar letterlijk de juiste snaar te raken. Een van de jongeren wilde wel gitaar spelen, maar er niet over praten. Dus begonnen ze met samen muziek te spelen en maakten zo contact; en dat leidde tot een leuk gesprek over vingerzetting en blues akkoorden. “Muzieknoten zijn ijsbrekers” concludeert Ilaya. Zij doet op het conservatorium onderzoek naar de relatie tussen veiligheid, comfort, en muziek.

Patricia en Ilaya slaagden erin om mensen op de drie locaties samen te laten improviseren waarbij iedereen blij en enthousiast werd. Dwars door het internet heen zochten de deelnemers naar het goede ritme en de goede toon. Dat ging niet foutloos, het was zoeken hoe om te gaan met de vertraging van de verbinding. Het ging anders dan anders, maar het lukte; samen met anderen kan het immers wél. Hoe mooi wil je de metafoor hebben?